Ik geloof dat de bron van lichamelijke klachten, ziekten en pijn diep in onszelf ligt. Dit kan voortkomen uit onopgeloste gebeurtenissen, verborgen trauma's, opgekropte emoties, het negeren van onze innerlijke stem, of ontrouw zijn aan onszelf.

Mijn eigen verhaal is hiervan het bewijs. In 2016 leed ik aan ernstige rugpijn, waardoor zitten of lopen bijna onmogelijk werd. Ik was veroordeeld tot het liggen in mijn zetel of bed.  Ik kon enkel bewegen onder zware medicatie. Na anderhalf jaar kreeg ik van de artsen te horen dat ze niets voor me konden doen en werd ik bestempeld als 'chronisch pijnpatiënt'. Er werden geen opties meer geboden, zelfs geen doorverwijzing naar een pijnkliniek. Geconfronteerd met het vooruitzicht om te moeten leven met de pijn, en als moeder van twee jonge kinderen met nog zoveel plannen, weigerde ik me hierbij neer te leggen. Ik wist niet hoe, maar ik was vastberaden een uitweg te vinden om weer te kunnen zorgen en spelen met mijn kinderen.

Ik begon een intensieve reis naar binnen, confronteerde alles wat mijn gezondheid belemmerde. Dit pad leidde tot mijn huidige, pijnvrije leven.

Nu draag ik zonder moeite zware zakken zand of boomstronken rond, telkens als mijn man en ik een nieuw project in ons huis of tuin starten.

Ik speel voetbal met mijn zoon of ren naast het paard van mijn dochter.  Zonder pijn.