Dagelijkse draagkracht

Op 01 september had ik niet zo’n positieve ochtend.  Ik had een goede ochtend totdat de kids de deur uitwaren.   Ineens leek mijn dagelijks draagkracht te zijn gecrasht.  Ik kreeg een lief berichtje van vrienden en mijn antwoord was letterlijk: 

[09:53, 01-09-2022] …: Weer een heel ander ritme he. Ik ben benieuwd.

[09:56, 01-09-2022] Un-fold By Lies: Het zal goed zijn voor iedereen om weer wat structuur te hebben.

[09:56, 01-09-2022] Un-fold By Lies: en vervolgens gaan we daarin vervallen en plannen we onze dagen en weken en maanden zo vol, zodat we roofbouw plegen op onszelf en dan is het weer vakantie!

 

Gelukkig heb ik nog wat reserve bij hen en werd er heel luchtig op gereageerd.  Als vrouw mocht ik hiervoor mijn maandelijkse excuus aanspreken.  

 

Echter is het wel een vrees.  Wij, mensen, denken dat onze draagkracht oneindig is.   Lees zeker mijn blog over “Authentieke draagkracht”.  Wij zijn hierin veel anders dan dieren.  Dieren zijn nog veel dichter hun gevoel, hun intuïtie. 

Veel onder ons worden bedolven door de to-do-lijstjes, het werk, het huishouden, de kinderen (en hun hobby’s), de feestjes en sociale verplichtingen enzovoort enzovoort.  

Langs de ene kant mogen we niet klagen.  We hebben het goed.  We zijn gezegend.    Langs de andere kant is onze (westerse) maatschappij waar presteren en denken primeert op ons gevoel een vloek.  Elke ochtend opnieuw moeten we onze dagelijkse draagkracht aanspreken.  Voor sommige zelfs gewoon om uit hun bed te komen.  En ook ik moet soms een gevecht voeren met de snoes-knop.  

 

Ook ik voel dat het weeral zo’n najaar had kunnen worden.  Een najaar waar ik regelmatig of sommige weken wel dagelijks een zakje draagkracht zou moeten lenen om de druk aan te kunnen.  Er moet geld binnenkomen, crisis, school, mensen die op je rekenen.   Mijn zusje nodigt ons uit voor haar verjaardag en ik moet precies onmiddellijk beginnen puzzelen.  12 dagen op voorhand.  Dat is echt wel kortdag om nog te plannen.  Als zelfstandige is werken voor mij een heel ander begrip.   Minder voorspelbaar, minder te plannen en intens.  Ik voel dat zelfstandige zijn op de manier waarop ik het invul, helemaal mijn ding is.   En ook al ervaar ik hier ook intense momenten en stress, toch was voor mij het leven in een dagdagelijkse job waar ik werkte voor een organisatie datgene wat mij echt STRESS bezorgde.  En dat valt mij veel op in mijn omgeving.   We werken graag en met de juiste intenties, echter de graad van presteren is echter te hoog.  De graad van aanwezig moeten zijn.   Beschikbaar.  Als vrouw komt daar bovenop dat wij onze taken als care-takers moeilijk volledig naast ons kunnen leggen, ook als we op ons werk zijn.  Dus zijn wij vaak met verschillende dingen tegelijk bezig, al is het maar in onze gedachten.  En dat is uiteraard vermoeiend.  Ook bij mijn man en verschillende mannen in mijn omgeving merk ik op dat datgene wat verlangt wordt van hen veel is.  Lange dagen, hoge objectieven de gehaald moeten worden, heel veel ratio en bijna geen gevoel. Of echt geen gevoel.  

Na een relatieve rust die corona ons bracht, lijkt de balans naar de verkeerde kant over te hellen. En ons lichaam draagt ons met al de kracht dat het heeft.  Dag na dag, taak na taak, stress na stress.  En door dit nu te schrijven, voel ik dat het niet zo zal zijn.  En dat ik helemaal wat corona voor velen onder ons gebracht hebben.  Ze konden terug ademhalen.  Ze konden voelen.  En ook al lijkt dat gevoel nu even op de achtergrond te zijn verdwenen.  Wij zijn het niet vergeten.  We kunnen niet meer ont-weten.  We kunnen het wegduwen, we kunnen het negeren.  We weten dat het kan.   En misschien wordt het een uitdaging om de cirkel te doorbreken.  Toch gaan velen dit samen met mij aan.  

 

Wil jij een simpele techniek leren om jouw gevoel aan te spreken? 

Download dan mijn…. www.un-fold.be/gratis.  

 

 

Alleen wij kunnen bepalen hoe wij onze dagelijkse draagkracht inzetten.  Eén van mijn leermeesters Els Van Laecke legde mij het principe uit over units. (zij heeft over units en focussen een toffe blog geschreven: Focussen: Jouw aandachtsunits verdelen (elsvanlaecke.com)  Wij hebben 100 units, zoals een meter.  En wij gebruiken die 100 units.  Die 100 units zijn wat ze zijn.  We kunnen er niet bijmaken.  Dus als wij 90 units gebruiken voor ons werk op een dag.  Dan blijven er maar 10 units over voor al de rest.   Dan komen we thuis en dan blijkt dat we ineens 50 units tekort komen.  De kinderen hebben huiswerk, er moet eten gemaakt worden, nog naar de winkel, liefst gezond koken.  En je had jezelf voorgenomen om te sporten deze week.  En eigenlijk wil je gewoon in een warm bad gaan liggen en rust ontvangen.   Niets meer doen.  Die laatste 10 units voor jezelf gebruiken.  

Soms worden wij zo gefrustreerd of verdrietig door de stress of onze to-do-lijstEN dat we al ineens 10 units hebben opgebruikt omdat wij blijven zeuren tegen een collega of onze partner.  

Soms gaan we over de grens.  En gebruiken we een aantal units die er niet zijn.  Dan gaan we over onze grenzen en ons lichaam zal hiervoor vroeg of laat een prijs betalen.  En ons lichaam dat zijn wij.  Er is geen scheiding tussen wie wij zijn, ons lichaam, ons hoofd, ons spirit.   It’s one! 

 

Soms wil ik wel schreeuwen naar de wereld om te laten weten dat dit nu moet veranderen.  Terug naar ons gevoel, terug luisteren naar wat ons draagkracht aangeeft wat we aankunnen.  Wij kunnen alleen ons gedrag beïnvloeden.  Dus het is aan ons om introspectie te doen.  

Stel jezelf volgende vragen: 

Hoe gebruik ik mijn units?  

Wat vreet mijn energie?  

Wat geeft mij energie?  

Waar zit bij mij de balans?  

Waar wil ik mijn units voor gebruiken?  

En als de echt helemaal helder is: 

Wat wil ik dan niet meer? 

And last but not least:

Wat WIL IK?

En hoe wil ik deze reis aanvatten? 

 

En dit hoef je zeker niet alleen te doen.  

Het lijken simpele vragen, echter kan het een aardverschuiving teweeg brengen.  Want wat als je, net als ik een aantal jaren geleden, zou moeten toegeven dat je niet verder weg zou kunnen zijn van wat je wil en wie je wilt zijn dan nu? 

 

Laat je inspireren.  

Join mijn faceboogroep.