De nacht was onrustig, de ochtend traag. Alsof mijn lijf zich nog niet helemaal had afgestemd op deze nieuwe tijdzone. Na de lunch besloten we om eropuit te trekken, richting het strand. Onderweg kruisten felrode Australian Galah’s ons pad—exotische, bijna sprookjesachtige vogels. We liepen er rustig voorbij, alsof dit de normaalste zaak van de wereld was.
De oceaan riep. Terwijl we richting de woeste golven wandelden, komt de jetlag ter sprake. Mijn dochter grijnsde: twaalf uur aan één stuk geslapen. Jetlag? Nooit van gehoord.
Mijn zoon zei iets dat me recht in het hart raakte: “Mama, jij maakt van alles een beleving, een echte ervaring.” Dat is het. Dat is wie ik ben. Niet zomaar reizen, maar écht ervaren. Niet zomaar leven, maar diep voelen.
Plots voelde ik de keuzes die voor me lagen. Ik kon blijven malen over alles wat in België op me wachtte—totdat de buikpijn weer toesloeg. Of ik kon in een actiemodus schieten, wat meestal resulteert in een overvolle geest en een bevroren lichaam. Dus nee, dat werkte niet.
Wat dan wel? Niets forceren. Beleven. Ervaren.
Toen ik in november naar Singapore vertrok, wist ik: daar wacht een deel van mij. En inderdaad, ergens op die innerlijke reis kreeg ik een inzicht. Avontuur en beleving zijn mijn zielsvoeding. Marketing en sales voelden als een energiedrain—totdat ik mezelf de juiste vraag stelde: Hoe maak ik hier een beleving van? Hoe maak ik hier een avontuur van? En zo begon ik te surfen. Soms moeiteloos op de stroom, soms tegen de wind in. Maar altijd in beweging.
Op het strand gooiden we onze kleren neer en stormden we de oceaan in. De golven waren wilder dan gisteren, maar ik voelde me gedragen. Niet alleen ín de oceaan, maar als de oceaan zelf. Speels, krachtig, eindeloos stromend.
Op de terugweg kruisten kleurrijke Lori’s ons pad. De natuur hier ademt magie. Zout op onze huid, zon in ons haar. Thuis spoelde het warme water ons schoon—klaar voor de volgende uitdaging: LINKS rijden. Voor sommigen vanzelfsprekend, voor mij — met mijn eigenzinnige brein — een overwinning op zich.
Maar hé, ik koos voor een Next-Level-Life als een Next-Level-Woman. Uitdagingen zijn er om aangegaan te worden. En ja hoor, we kwamen veilig thuis.
Morgen trekken we verder. Op zoek naar kangoeroes, koala’s en ons eerste snorkelplekje.
Voor wie zich afvraagt hoe laat het hier is: 22u30. Mijn jetlag? Verdwenen als sneeuw voor de zon. Een vriendin, een krachtige vrouw met haar eigen onderneming, deed op afstand energetisch werk. En ineens viel alles op zijn plek.
Hoe magisch is het om met energie te werken? Om te voelen hoe diep die verbinding reikt? Ik ben dankbaar. Elke dag. Voor de manier waarop ik verbonden ben met mezelf, mijn gezin en de wereld om me heen. Niet langer verscholen achter het label ‘hooggevoelig’, maar krachtig in mijn essentie.
Ik bén Lies.
Ik werk met het onzichtbare.
Met dat wat ons verbindt.
Met de stroom van toen, nu en ooit.
Ik werk met het onzichtbare.
Met dat wat ons verbindt.
Met de stroom van toen, nu en ooit.
Dit is mijn pad. Mijn gave. Mijn kracht.
Helpt deze blog jou?
Je helpt mij door een reactie na te laten onder het blog of het gewoon gezellig te delen met andere warrior-vrouwen die dit nodig hebben.
Heb jij een vraag?
Dan maak ik er een blog over! contacteer me
Volg ook mijn YOUTUBE kanaal
Wil jij op 2 minuten tijd intuïtief knopen doorhaken?
0 Comments