Terwijl Assepoester aan het poetsen is en droomt van het betere leven, komt er veel sh*t over haar heen.  Ook bij Assepoester kruipt dat niet in haar koude kleren.  Ze heeft nu nog niet door dat familiedynamieken en het verleden haar zonder twijfel zullen inhalen.  Gelukkig ken ik haar verhaal en kwam ik aandraven in mijn koets met mijn koffer vol technieken, tools en opstellingen.  Ik was blij om haar royal-coach te zijn.  

 

 

 

Ik ken haar verhaal.  Met vier jongere broertjes en zusjes had ik mijn portie taken.  Daarnaast had ik verantwoordelijkheden die niet pasten bij mijn jonge leeftijd, er was geen-upliftende omgeving (laten we het mooi verwoorden), kreeg ik het gevoel van niet gezien, gehoord en gevoeld te worden.  Zo heb ik de voorbije jaren ook mijn struggles gehad om de minder vanzelfsprekende momenten uit mijn kinderjaren een plaats te geven.  En familieopstellingen was daarin één van de grootste eye-openers voor mij.  

 

 

Vanaf het moment dat ik mijn dochter in mijn handen hield, voelde ik ergens heel diep vanbinnen dat ik een pad te nemen had.  Ik voelde toen al dat dat pad zeker niet het gemakkelijkste ging zijn, wel het enige.  En oh my god, wat ben ik zo vaak van het pad afgegaan.  Wat heb ik mij zo gemakkelijk keer op keer opnieuw laten inhalen door het verleden, door verstrikkingen en een aantal keren ook door die donkere demonen.   Toch heb ik elke keer het pad weer gezocht en gevonden.  En sinds systemisch werken op mijn pad gekomen is, weet ik zo duidelijk wat mijn missie is.  Ik ben mijn miserie aan het opruimen.  Ik ben mijn zolder en kelder aan het leegmaken, zodat mijn kinderen die niet erven.   En gaat die helemaal opgeruimd zijn?   Hell no.  Al eens op een zolder of een kelder geweest?  Daar is precies geen beginnen aan.  En toch ben ik al goed opgeschoten.  Stap voor stap.  Dag voor dag.   En dat was mijn eerste drijfveer: mijn kinderen.  Op een bepaald moment voelde ik hoe fijn het was voor mij, voor mijn relatie.  De wolken verdwenen en Lies kwam weer tevoorschijn.  Lies met een passie, een missie.  En zo kwam ik in Assepoester haar leven terecht.  Na vijf jaar intensieve cursussen, opleidingen, webinars, boeken, zelf gecoacht worden, was mijn rugzak zo waardevol dat ik royal-coach van Assepoester werd.  

 

 

Dus nadat Assepoester in haar mooie, witte jurk trouwt, weet zij dat ook zij aan de slag moet.  Prinses, sprookje, rijke vrouw, arme vrouw, lief of naughty, architect of bakkeres, wij hebben allemaal onze portie gehad.  Helaas is er niemand die opgroeit zonder familiepatronen, verstrikkingen of nasty overtuigingen.  Wilt Assepoester lang en gelukkig leven, dan moet ook zij die bewuste keuze maken, die keuze die ik ook heb gemaakt.  

En ook zij zal het doen met vallen en opstaan. En Assepoester en ik, wij zijn partners in crime, want wij weten: “we hoeven maar één keer meer op te staan dan we zijn gevallen.”

Achter haar mooie glimlach, haar glinsterende ogen zit ook verdriet en boosheid.   Blog boos zijn is verkeerd  Voelde zij zich ook niet gezien, gehoord en gevoeld en daarmee ging zij aan de slag.  

En uiteindelijk leefde zij lang en ook gelukkig, met ups en downs, met vallen en opstaan in het hier en nu met haar Prins en zoals zij echt wilde zijn!

Kijk zeker ook de video op youtube: 

Ken je het verhaal van Assepoester niet?  Lees hier meer.